Νίκη Ζαρκάδα
Τα τελευταία χρόνια, τα διαζύγια αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Τα ζευγάρια με όλο και μεγαλύτερη ευκολία μετά από πληθώρα συγκρούσεων και εντάσεων αποφασίζουν πως έχει έρθει η ώρα να διακόψουν τον μέχρι πρότινος παράλληλο δρόμο τους.
Πόσο επηρεάζεται όμως το παιδί;
“Πρόκειται για μια δύσκολη και συχνά επώδυνη διαδικασία τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά”, λέει η Νίκη Ζαρκάδα, Ψυχολόγος. “Σίγουρα σε ένα βαθμό επηρεάζεται η ψυχολογική κατάσταση του παιδιού και διαταράσσεται η ψυχική του ηρεμία. Ωστόσο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες εάν και σε πιο βαθμό θα βιώσει το παιδί ως τραυματικό γεγονός το χωρισμό των γονιών του και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στη μετέπειτα σεξουαλική του ζωή”.
Οι συνθήκες διαβίωσης των γονιών πριν αποφασίσουν να χωρίσουν, ο τρόπος που χειρίστηκαν το διαζύγιο στη συνέχεια και φυσικά η προσωπικότητα του κάθε παιδιού είναι μερικοί από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη διαφοροποίηση των επιπτώσεων που μπορεί να έχει ένα διαζύγιο για κάθε παιδί.
Ο ρόλος του πατέρα
“Η απουσία του πατέρα, που αποτελεί το ανδρικό πρότυπο στη ζωή του μικρού αγοριού, στερεί από το παιδί τη δυνατότητα να ταυτιστεί μαζί του. Είναι σημαντικό λοιπόν να αναπληρώνει ο πατέρας την απουσία του από το σπίτι με τη συνεχή παρουσία του στη ζωή του παιδιού. Έτσι βοηθάει στη συναισθηματική κάλυψη των αναγκών του και συμβάλλει στη ολοκλήρωση της ταυτότητας του εαυτού και του φύλου του”, λέει η Ψυχολόγος.
Τι μπορεί να συμβεί;
“Ένα παιδί που για μεγάλο διάστημα βιώνει ένταση και έντονους καυγάδες στο σπίτι, ακούγοντας τους γονείς του να μιλούν προσβλητικά και να αλληλοκατηγορούνται μεγαλώνει σε ένα άσχημο και ακατάλληλο περιβάλλον και είναι πιθανό να σχηματίσει μια διαστρεβλωμένη εικόνα για τις σχέσεις των δύο φύλων, γενικεύοντας αυτή τη συμπεριφορά που είδε τόσες φορές να επαναλαμβάνουν οι γονείς του. Αυτό μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα στις ερωτικές σχέσεις που το ίδιο θα δημιουργήσει στο μέλλον ή μια γενικότερη αίσθηση ανασφάλειας και φόβο δέσμευσης ή φόβο πιθανής απόρριψης”, σημειώνει η Νίκη Ζαρκάδα.
Ένα παιδί που βρίσκεται στη δύσκολη θέση να βλέπει τους γονείς του να χωρίζουν μπορεί να αισθάνεται ότι φταίει το ίδιο ή να προσπαθήσει να τραβήξει την προσοχή των γονέων του, ώστε να ασχολούνται μαζί του και όχι με τις διαφωνίες και τον χωρισμό τους. Έτσι, είναι πιθανό να αναπτύξει χειριστικές συμπεριφορές που θα ανησυχήσουν και θα προβληματίσουν τους γονείς. Μια άλλη πιθανή περίπτωση είναι το παιδί, κυρίως στην αρχή της εφηβείας, να δημιουργήσει μια σχέση για να ξεφύγει από το βάρος αυτής της κατάστασης ή να αποφορτιστεί από τα άσχημα συναισθήματά του μοιράζοντας τα με κάποιο άλλο συνομήλικο του άτομο. Ίσως με αυτόν τον τρόπο ξεκινήσει πιο νωρίς τη σεξουαλική του ζωή.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;
Δύο άνθρωποι που χωρίζουν οφείλουν να εξακολουθούν να παραμένουν, έστω και χωριστά, γονείς, ακολουθώντας μια κοινή πορεία στο μεγάλωμα του παιδιού τους. Η ποιοτική επικοινωνία με το παιδί, οι καλές σχέσεις των γονιών μετά το διαζύγιο και η γονεϊκή συμμαχία σε θέματα διαπαιδαγώγησης είναι παράγοντες που βοηθούν το παιδί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, βιώνοντας τις επερχόμενες αλλαγές με τον περισσότερο ανώδυνο τρόπο. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως το διαζύγιο δεν καταδικάζει σε καμία περίπτωση τη σεξουαλική ζωή του παιδιού.
Οι γονείς που συνειδητά αποφασίζουν να χωρίσουν δεν θα πρέπει να νιώθουν ενοχικά για αυτό. Οφείλουν όμως να προσπαθήσουν έστω και χωριστά να δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με το παιδί τους, να είναι κοντά του συναισθηματικά, να επικοινωνούν μαζί του και να το στηρίζουν. Η υγιής σχέση μεταξύ γονιού και παιδιού, η ενημέρωση και η σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση διαμορφώνουν τη σεξουαλικότητα του παιδιού και συμβάλλουν στην καλή ψυχοσεξουαλική του ανάπτυξη, ώστε στο μέλλον να δημιουργήσει υγιείς και ισορροπημένες σχέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου