"νιώθω μόνη και παραμελημένη και αυτό με πληγώνει"
" δεν είμαστε πια φίλοι με τον άνδρα μου"
" με προσέχει μόνο όταν θέλει σεξ"
" ποτέ δεν είναι δίπλα μου ιδιαίτερα μάλιστα τον χρειάζομαι περισσότερο"
" όταν με πληγώνει δε ζητάει ποτέ συγνώμη"
" ζει την ζωή του σαν να μην είναι παντρεμένος, σπάνια με προσέχει"
" είμαστε στο ίδιο σπίτι αλλά ζούμε χώρια, ο καθένας ζει τη ζωή του"
" νομίζω ότι παντρεύτηκα ένα ξένο, δεν τον αναγνωρίζω πια"
" δεν ενδιαφέρεται για ό,τι κι αν κάνω"
" δεν είμαστε πια φίλοι με τον άνδρα μου"
" με προσέχει μόνο όταν θέλει σεξ"
" ποτέ δεν είναι δίπλα μου ιδιαίτερα μάλιστα τον χρειάζομαι περισσότερο"
" όταν με πληγώνει δε ζητάει ποτέ συγνώμη"
" ζει την ζωή του σαν να μην είναι παντρεμένος, σπάνια με προσέχει"
" είμαστε στο ίδιο σπίτι αλλά ζούμε χώρια, ο καθένας ζει τη ζωή του"
" νομίζω ότι παντρεύτηκα ένα ξένο, δεν τον αναγνωρίζω πια"
" δεν ενδιαφέρεται για ό,τι κι αν κάνω"
Βλέπουμε το εξής παράδοξο φαινόμενο: ενώ οι γυναίκες συνήθως νοιάζονται πιο πολύ για την πορεία του γάμου τους, ενώ διαβάζουν βιβλία κι επισκέπτονται το σύμβουλό τους συχνά, κάνουν τα πιο πολλά παράπονα, όχι μόνο στους πιο κοντινούς και στενούς φίλους αλλά και σε όποιον είναι διαθέσιμος, και βλέπουν το διαζύγιο σαν λύση για να ξεφύγουν απ΄ ένα γάμο σε μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ό,τι οι άνδρες.
Γιατί φαίνονται τόσο δυσαρεστημένες με το γάμο τους; Τι ζητούν από τους άνδρες τους; Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο πολύ ώστε προτιμούν να ρισκάρουν το μέλλον της οικογένειας τους φεύγοντας από αυτή;
Γιατί οι γυναίκες αφήνουν το γάμο τους;
Συνήθως οι γυναίκες παραπονιούνται κάπως έτσι:
« δεν νομίζω ότι ποτέ θα καταλάβει ο άντρας μου τι είναι αυτό που με ενοχλεί – δεν κάνει τίποτε για να βοηθήσει να λυθούν τα προβλήματα που έχουμε – εγώ δίνω την μεγαλύτερη προσπάθεια για να μη διαλυθεί το σπίτι μας κι αν τα παρατήσω τότε όλα έχουν τελειώσει ».
Οι άνδρες παραπονιούνται συνήθως κάπως έτσι:
« ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα και τα εξηγεί δεν έχει καμία σχέση με το πώς νιώθω πραγματικά εγώ – νιώθω ότι έχει τόσες απαιτήσεις που δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτές – δίνω όλο μου τον εαυτό να υποστηρίξω οικονομικά το σπίτι μας, νοιάζομαι για τα παιδιά μας αλλά αυτό δεν αρκεί, άρα γιατί να προσπαθώ; – θέλω να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου απέναντί της αλλά δε φαίνεται να το καταλαβαίνει – συνεχώς με κατακρίνει – όταν γκρινιάζει προσπαθώ απλά να την αγνοώ».
Γιατί φαίνονται τόσο δυσαρεστημένες με το γάμο τους; Τι ζητούν από τους άνδρες τους; Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο πολύ ώστε προτιμούν να ρισκάρουν το μέλλον της οικογένειας τους φεύγοντας από αυτή;
Γιατί οι γυναίκες αφήνουν το γάμο τους;
Συνήθως οι γυναίκες παραπονιούνται κάπως έτσι:
« δεν νομίζω ότι ποτέ θα καταλάβει ο άντρας μου τι είναι αυτό που με ενοχλεί – δεν κάνει τίποτε για να βοηθήσει να λυθούν τα προβλήματα που έχουμε – εγώ δίνω την μεγαλύτερη προσπάθεια για να μη διαλυθεί το σπίτι μας κι αν τα παρατήσω τότε όλα έχουν τελειώσει ».
Οι άνδρες παραπονιούνται συνήθως κάπως έτσι:
« ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα και τα εξηγεί δεν έχει καμία σχέση με το πώς νιώθω πραγματικά εγώ – νιώθω ότι έχει τόσες απαιτήσεις που δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτές – δίνω όλο μου τον εαυτό να υποστηρίξω οικονομικά το σπίτι μας, νοιάζομαι για τα παιδιά μας αλλά αυτό δεν αρκεί, άρα γιατί να προσπαθώ; – θέλω να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου απέναντί της αλλά δε φαίνεται να το καταλαβαίνει – συνεχώς με κατακρίνει – όταν γκρινιάζει προσπαθώ απλά να την αγνοώ».
Αιτία Διαζυγίου
Οι γυναίκες τους υποβάλλουν αίτηση διαζυγίου σε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος που προβάλλει μία γυναίκα σαν αιτία διαζυγίου είναι η "ψυχική κακομεταχείριση" ή αλλίως "συναισθηματική κακοποίηση". Αλλά ο πραγματικός λόγος είναι ότι ενώ ο άνδρας είναι τόσο διαφορετικός από τη φύση του από τη γυναίκα αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό από το ζευγάρι και δεύτερον ότι έχουν αποτύχει να επικοινωνήσουν τις σκέψεις τους και τα πραγματικά τους συναισθήματα.
Ένας άλλος πολύ συχνός λόγος διαζυγίου είναι η « παραμέληση και η αδιαφορία ». Και δε μιλάμε μόνο για συναισθηματική αδιαφορία αλλά και σωματική. Αυτό οφείλεται πολλές φορές στη φύση της δουλειάς του άνδρα.
Το περίεργο είναι ότι οι γυναίκες δε θα αφήσουν τον άνδρα τους τόσο εύκολα όταν ασκεί επάνω τους σωματική βία, όταν είναι αλκοολικός ή άπιστος, όταν διαπράττει οικονομικά εγκλήματα ή για άλλους πολύ σοβαρούς λόγους. Όμως, η αδιαφορία και η έλλειψη φροντίδας είναι γι αυτές τόσο σοβαρή παράβλεψη που τις οδηγεί πολλές φορές στο διαζύγιο.
Η πίεση που ασκεί η κοινωνία μας για την αποφυγή χρήσης λεκτικής και σωματικής κακομεταχείρισης των γυναικών είναι μεγάλη τα τελευταία χρόνια. Έτσι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβει άνας άνδρας ότι πρέπει να αποφεύγει να χρησιμοποιεί λεκτική και σωματική βία πάνω στη σύζυγό του. Όμως, την παραμέληση και την αδιαφορία δεν είναι εύκολο να την καταλάβει σαν ένα σοβαρό , ίσως τον σημαντικότερο, λόγο διαζυγίου, κάτι που πρέπει να αποφύγει οπωσδήποτε αν θέλει να επιβιώσει ο γάμος του.
Οι περισσότεροι άνδρες βρίσκουν υπερβολικές τις γυναίκες με τα παράπονα που κάνουν. Πιστεύουν ότι ζητάνε πολλά ενώ άλλες γυναίκες θα ένιωθαν πολύ τυχερές αν τους είχαν παντρευτεί και πάντως τους θεωρούν τόσο δεδομένους που δεν εκτιμούν τις προσπάθειες που κάνουν για να τις ευχαριστήσουν.
Οι γυναίκες περιμένουν πολλά ή οι άνδρες προσφέρουν λίγα; Νομίζω ότι οι γυναίκες δεν περιμένουν τελικά τόσα πολλά. Αντίθετα, όταν ένας άνδρας δείχνει ενδιαφέρον για την απογοήτευση που νιώθει η γυναίκα του και ανταποκρίνεται θετικά προς αυτή τότε τα παράπονα σταματούν κι ένας υπέροχος γάμος αρχίζει και πάλι. Πιο συγκεκριμένα, δεν περιμένουν περισσότερη προσπάθεια αλλά αλλαγή στο είδος της προσπάθειας. Τι αναζητούν; Ένα σύντροφο στην ψυχή τους, κάποιον που να μην αγγίζει μόνο το σώμα τους αλλά και την καρδιά τους. Κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν και που είναι εκεί όταν υπάρχει πρόβλημα. Κάποιον που υπολογίζει τα συναισθήματά τους όταν παίρνει αποφάσεις. Ένα άνδρα που να είναι συναισθηματικά δεμένες μαζί του.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος που προβάλλει μία γυναίκα σαν αιτία διαζυγίου είναι η "ψυχική κακομεταχείριση" ή αλλίως "συναισθηματική κακοποίηση". Αλλά ο πραγματικός λόγος είναι ότι ενώ ο άνδρας είναι τόσο διαφορετικός από τη φύση του από τη γυναίκα αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό από το ζευγάρι και δεύτερον ότι έχουν αποτύχει να επικοινωνήσουν τις σκέψεις τους και τα πραγματικά τους συναισθήματα.
Ένας άλλος πολύ συχνός λόγος διαζυγίου είναι η « παραμέληση και η αδιαφορία ». Και δε μιλάμε μόνο για συναισθηματική αδιαφορία αλλά και σωματική. Αυτό οφείλεται πολλές φορές στη φύση της δουλειάς του άνδρα.
Το περίεργο είναι ότι οι γυναίκες δε θα αφήσουν τον άνδρα τους τόσο εύκολα όταν ασκεί επάνω τους σωματική βία, όταν είναι αλκοολικός ή άπιστος, όταν διαπράττει οικονομικά εγκλήματα ή για άλλους πολύ σοβαρούς λόγους. Όμως, η αδιαφορία και η έλλειψη φροντίδας είναι γι αυτές τόσο σοβαρή παράβλεψη που τις οδηγεί πολλές φορές στο διαζύγιο.
Η πίεση που ασκεί η κοινωνία μας για την αποφυγή χρήσης λεκτικής και σωματικής κακομεταχείρισης των γυναικών είναι μεγάλη τα τελευταία χρόνια. Έτσι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβει άνας άνδρας ότι πρέπει να αποφεύγει να χρησιμοποιεί λεκτική και σωματική βία πάνω στη σύζυγό του. Όμως, την παραμέληση και την αδιαφορία δεν είναι εύκολο να την καταλάβει σαν ένα σοβαρό , ίσως τον σημαντικότερο, λόγο διαζυγίου, κάτι που πρέπει να αποφύγει οπωσδήποτε αν θέλει να επιβιώσει ο γάμος του.
Οι περισσότεροι άνδρες βρίσκουν υπερβολικές τις γυναίκες με τα παράπονα που κάνουν. Πιστεύουν ότι ζητάνε πολλά ενώ άλλες γυναίκες θα ένιωθαν πολύ τυχερές αν τους είχαν παντρευτεί και πάντως τους θεωρούν τόσο δεδομένους που δεν εκτιμούν τις προσπάθειες που κάνουν για να τις ευχαριστήσουν.
Οι γυναίκες περιμένουν πολλά ή οι άνδρες προσφέρουν λίγα; Νομίζω ότι οι γυναίκες δεν περιμένουν τελικά τόσα πολλά. Αντίθετα, όταν ένας άνδρας δείχνει ενδιαφέρον για την απογοήτευση που νιώθει η γυναίκα του και ανταποκρίνεται θετικά προς αυτή τότε τα παράπονα σταματούν κι ένας υπέροχος γάμος αρχίζει και πάλι. Πιο συγκεκριμένα, δεν περιμένουν περισσότερη προσπάθεια αλλά αλλαγή στο είδος της προσπάθειας. Τι αναζητούν; Ένα σύντροφο στην ψυχή τους, κάποιον που να μην αγγίζει μόνο το σώμα τους αλλά και την καρδιά τους. Κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν και που είναι εκεί όταν υπάρχει πρόβλημα. Κάποιον που υπολογίζει τα συναισθήματά τους όταν παίρνει αποφάσεις. Ένα άνδρα που να είναι συναισθηματικά δεμένες μαζί του.
Το σπίτι μας έχει πολλά δωμάτια
Αν παρομοίαζες τη ζωή σου μ’ ένα σπίτι όπου υπάρχουν πολλά δωμάτια – η κουζίνα, το σαλόνι, ένα γραφείο για να δουλεύεις, κρεββατοκάμαρα, δωμάτια των παιδιών, δωμάτιο διασκέδασης, γκαράζ, ίσως κ.α. - σε ποιο από όλα συναντάς πραγματικά τον/την σύντροφό σου; Καθώς καθημερινά ζεις λίγο από το χρόνο σου σε καθένα από αυτά προσπαθώντας να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, το αγαπητό σου πρόσωπο συμμετέχει ή εσύ αποφασίζεις που θα τον/την συναντήσεις; Τον/την επισκέπτεσαι σ’ ένα συγκεκριμένο δωμάτιο για να καλύψεις τις ανάγκες του/της ή τις δικές σου; Είναι πολύ σκληρό για μία γυναίκα όταν είναι απών απ’ όλη τη ζωή σου να επιθυμείς να τη συναντάς μόνο στην κρεββατοκάμαρα. Επίσης είναι πολύ σκληρό για ένα άνδρα όταν επιθυμείς να βρίσκεσαι σε όλα τα δωμάτια μαζί του εκτός της κρεββατοκάμαρας.
Η ζωή μας δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη του/της συντρόφου μας. Είμαστε δεμένοι σαν ένας άνθρωπος και ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε τον/την επηρεάζει βαθιά. Έτσι δε μπορούμε να αποκλείουμε ο ένας τον άλλο σε συγκεκριμένα δωμάτια αλλά να είμαστε ενωμένοι και να συμμεριζόμαστε ό,τι μας συμβαίνει ή σκεφτόμαστε. Έτσι ερχόμαστε πιο κοντά καθημερινά όχι μόνο για το σεξ ή την εξασφάλιση αλλά για να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο και να καλύψουμε τις βαθιές συναισθηματικές του ανάγκες.
Η ζωή μας δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη του/της συντρόφου μας. Είμαστε δεμένοι σαν ένας άνθρωπος και ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε τον/την επηρεάζει βαθιά. Έτσι δε μπορούμε να αποκλείουμε ο ένας τον άλλο σε συγκεκριμένα δωμάτια αλλά να είμαστε ενωμένοι και να συμμεριζόμαστε ό,τι μας συμβαίνει ή σκεφτόμαστε. Έτσι ερχόμαστε πιο κοντά καθημερινά όχι μόνο για το σεξ ή την εξασφάλιση αλλά για να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο και να καλύψουμε τις βαθιές συναισθηματικές του ανάγκες.
Πώς επιτυγχάνεται αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε όλη την ημέρα μαζί. Το να είμαστε δεμένοι δε σημαίνει ότι χάνεται η προσωπικότητα του καθενός από εμάς, ούτε ότι μηδενίζονται οι επιθυμίες μας ή τα γούστα μας. Αυτό που είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι να συζητούν την κάθε τους απόφαση. Έτσι συναντιόμαστε και στην επαγγελματική μας ζωή και στην ψυχαγωγία μας και στα οικονομικά μας. Ανεξάρτητα από το ρόλο του καθενός και την υπευθυνότητα που έχει από την πλευρά του δε μπορεί να ζει ανεξάρτητα σε σχέση με τις αποφάσεις που παίρνει. Με αυτό τον τρόπο αλλάζουν οι προτεραιότητες που θέτουμε και δείχνουμε ότι μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα του αγαπητού μας προσώπου. Αποφεύγουμε κακές συνήθειες που προκαλούν αναστάτωση στη σχέση μας και προγραμματίζουμε το χρόνο μας έτσι που να βρισκόμαστε ποιοτικά καθημερινά.
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ
Το να συμφωνεί ένα ζευγάρι σε κάθε θέμα που τους αφορά είναι λίγο δύσκολο. Έτσι, ποιος θα πάρει την τελική απόφαση; Ποιος θα έχει την ευθύνη; Αυτός που δεν συμφωνεί θα ακολουθήσει την απόφαση του άλλου με δυσφορία και με μούτρα κι όταν γίνει η στραβοτιμονιά θα τον/την περιμένει στη γωνία για να του/της πει: ‘’ στα έλεγα ‘’;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μη κάνουμε καμία κίνηση ( εννοείται για θέματα που απαιτείται η συμφωνία) χωρίς να συμφωνούν και τα δύο μέρη με ενθουσιασμό γι αυτό.
Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε στον /στην σύντροφό μας ότι υπολογίζουμε τα συναισθήματά του όταν έχουμε να αποφασίσουμε για τη ζωή και των δύο μας. Αποφεύγουμε λοιπόν την κακή συνήθεια να τα κάνουμε όλα μόνοι μας με τη δικαιολογία ότι ο άλλος δε βοηθάει και πολύ σε αυτό αλλά και δημιουργείται συμβατότητα μεταξύ μας. Πριν ενεργήσουμε αυτόνομα και χωρίς να το συζητήσουμε, καλύτερα να σκεφτούμε την αντίδραση του/της παρά να πάμε να τον/την συναντήσουμε στην κρεβατοκάμαρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Κάποιοι ίσως αναρρωτιούνται τι χρειάζεται ο ενθουσιασμός στη συμφωνία; Δεν αρκεί ότι συμφωνούμε; Eίναι καλό το ζευγάρι να αποφεύγει συμφωνίες που για τον ένα από τους δύο θα είναι καταναγκαστικό έργο ή μία αυτο-θυσία. Χρειάζεται να μάθουμε να υπολογίζουμε τα ενδιαφέροντα του/της συντρόφου μας. Ας συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε ενθουσιώδη συμφωνία.
Οι περισσότεροι άνδρες διαμαρτύρονται ότι αν επιτρέψουν στις γυναίκες τους να επισκέπτονται όλα τα δωμάτια της ζωής τους ότι θα χάσουν την ελευθερία τους, ότι θα τους χειραγωγούν όπου εκείνες θέλουν. Φοβούνται ότι θα γίνουν η σκιά τους. Αλλά η τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας το εμποδίζει αυτό. Απόλυτη και καλοπροαίρετη συμφωνία σημαίνει ότι δε ρισκάρουμε να γίνουμε δούλος ο ένας του άλλου γιατί αποφασίζουμε από κοινού με χαρά. Έτσι επιτυγχάνεται η ομοψυχία μέσα στο γάμο.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μη κάνουμε καμία κίνηση ( εννοείται για θέματα που απαιτείται η συμφωνία) χωρίς να συμφωνούν και τα δύο μέρη με ενθουσιασμό γι αυτό.
Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε στον /στην σύντροφό μας ότι υπολογίζουμε τα συναισθήματά του όταν έχουμε να αποφασίσουμε για τη ζωή και των δύο μας. Αποφεύγουμε λοιπόν την κακή συνήθεια να τα κάνουμε όλα μόνοι μας με τη δικαιολογία ότι ο άλλος δε βοηθάει και πολύ σε αυτό αλλά και δημιουργείται συμβατότητα μεταξύ μας. Πριν ενεργήσουμε αυτόνομα και χωρίς να το συζητήσουμε, καλύτερα να σκεφτούμε την αντίδραση του/της παρά να πάμε να τον/την συναντήσουμε στην κρεβατοκάμαρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Κάποιοι ίσως αναρρωτιούνται τι χρειάζεται ο ενθουσιασμός στη συμφωνία; Δεν αρκεί ότι συμφωνούμε; Eίναι καλό το ζευγάρι να αποφεύγει συμφωνίες που για τον ένα από τους δύο θα είναι καταναγκαστικό έργο ή μία αυτο-θυσία. Χρειάζεται να μάθουμε να υπολογίζουμε τα ενδιαφέροντα του/της συντρόφου μας. Ας συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε ενθουσιώδη συμφωνία.
Οι περισσότεροι άνδρες διαμαρτύρονται ότι αν επιτρέψουν στις γυναίκες τους να επισκέπτονται όλα τα δωμάτια της ζωής τους ότι θα χάσουν την ελευθερία τους, ότι θα τους χειραγωγούν όπου εκείνες θέλουν. Φοβούνται ότι θα γίνουν η σκιά τους. Αλλά η τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας το εμποδίζει αυτό. Απόλυτη και καλοπροαίρετη συμφωνία σημαίνει ότι δε ρισκάρουμε να γίνουμε δούλος ο ένας του άλλου γιατί αποφασίζουμε από κοινού με χαρά. Έτσι επιτυγχάνεται η ομοψυχία μέσα στο γάμο.
ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ;
Το ζευγάρι εκείνο το οποίο είναι συναισθηματικά δεμένο δε θα δυσκολευτεί να ακολουθήσει αυτή την τακτική γιατί είναι ήδη εκπαιδευμένοι να είναι ευαίσθητοι και γεμάτη φροντίδα στη συμπεριφορά τους. Αλλά όταν το ζευγάρι βρίσκεται σε συναισθηματική απόσταση θα το βρει λίγο δύσκολο στην αρχή. Έχουν συνηθίσει να παίρνουν αποφάσεις που ευχαριστούν τους ίδιους, χωρίς να υπολογίζουν την αντίδραση του/της συντρόφου τους. Αλλά αν το ξεκινήσουν έστω και για μία ημέρα θα ανακαλύψουν πόσο απερίσκεπτα σκέφτονταν καθώς δημιουργούσαν αυτή την απόσταση. Όταν αρχίσουν να απλώνουν αυτή την τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας στη ζωή τους θα γίνει κατανοητό στον έναν για τον άλλο ότι είναι αγαπητοί, ότι νοιάζεται ο ένας για τον άλλο κι έτσι βρίσκονται στο δρόμο της οικειότητας και της συμβατότητας. Το ζευγάρι δένεται συναισθηματικά κάθε μέρα όλο και περισσότερο και καθώς περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο εύκολο. Ο άνδρας ή η γυναίκα πριν πάρει μία απόφαση σκέφτεται πρώτα πώς θα νιώσει ο σύντροφός του/της γι αυτό. Αν χρειαστεί να κάνει ένα απλό τηλεφώνημα θα το κάνει. Ένα βασικό εμπόδιο είναι ο εγωισμός αλλά θα κάνει πολύ καλό στη σχέση μας να τον υπερβούμε. Μία γυναίκα που ο άντρας της την έχει κάνει μέρος όλης της ζωή του δε θα τον αφήσει ποτέ. Δεν νιώθει ξένη αλλά ευπρόσδεκτη και αγαπητή γι αυτόν και οι συναισθηματικές της αποθήκες είναι γεμάτες.
Για το Κέντρο οικογενειακής συμβουλευτικής - family today
Έφη Σαρηγιαννίδου
Προσωπικός & Οικογενειακός Σύμβουλος
Συγγραφέας
Τηλ.: , Κιν.:
Email: info
lifemanagement.gr - Site: www.familytoday.gr
lifemanagement.gr - Site: www.familytoday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου