Το κλειδί για την ευτυχία δεν είναι τα χρήματα αλλά η οικογένεια και οι σχέσεις
Ο οικονομικός πλούτος δεν είναι το κλειδί για την ευτυχία. Αντίθετα η οικογένεια, ο γάμος, οι συγγενείς, το εύρος και το βάθος των κοινωνικών σχέσεων, είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ευτυχία, ανεξάρτητα από τα χρήματα.
Συνήθως οι άνθρωποι γίνονται πιο πλούσιοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Όμως αυτό δεν συνοδεύεται αναγκαστικά και από περισσότερη ευτυχία.
Περισσότερα χρήματα δεν σημαίνει περισσότερη ευτυχία. Σίγουρα χρειάζεται ένα επίπεδο οικονομικής δύναμης για την εκπλήρωση των βασικών αναγκών το οποίο όμως είναι σχετικά χαμηλό.
Στους ανθρώπους η σχετικότητα του εισοδήματος τους, είναι σημαντικότερη από την απόλυτη αξία του. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πλούσιοι εάν δεν συγκρίνουν την κατάσταση τους με άλλους. Όμως όσο καλά και εάν είναι κάποιος από οικονομικής άποψης, θα υπάρχει πάντοτε κάποιος που θα βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση.
Το συνεπακόλουθο της κατάστασης αυτής, είναι η διαπίστωση ότι όταν οι άνθρώποι πετυχαίνουν τους στόχους που έχουν θέσει, αμέσως μετά βάζουν ψηλότερους στόχους. Αυτόματα οι ελπίδες για την ευτυχία αλλάζουν επίπεδο. Η προϋπόθεση για να είναι ευτυχισμένοι μεταφέρεται στην επίτευξη των νέων ψηλότερων και δυσκολότερων στόχων.
Για πολλούς ανθρώπους η ζωή είναι μια συνεχής αναζήτηση αυτών που θέλουν αντί να είναι η αναζήτηση της απόλαυσης και της ευτυχίας.
Η σχετικότητα της αίσθησης της ικανοποίησης και της ευτυχίας αποδεικνύεται από τις έρευνες σε πλούσιες και φτωχές χώρες.
Σε ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες όπως η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το επίπεδο πλούτου των πολιτών τους είναι πολύ ψηλότερο από εκείνο φτωχών χωρών όπως το Μεξικό και η Γκάνα.
Όμως ο βαθμός ικανοποίησης και ευτυχίας βρίσκεται στα ίδια επίπεδα παρά το γεγονός ότι στις πλουσιότερες χώρες το εισόδημα μπορεί να είναι 10 φορές μεγαλύτερο από εκείνο στις φτωχότερες χώρες.
Επίσης επισημαίνεται το γεγονός ότι ενώ το εισόδημα στις ανεπτυγμένες χώρες έχει τουλάχιστον τετραπλασιαστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, εντούτοις το υποκειμενικό επίπεδο ευτυχίας όπως βιώνεται από τους πολίτες των χωρών αυτών, δεν έχει αλλάξει σημαντικά.
Η ευτυχία των ανθρώπων έχει άμεση σχέση και επηρεάζει και τη σωματική τους υγεία.
Ένα σύγχρονο χαρακτηριστικό παράδειγμα που υπάρχει σήμερα είναι αυτό των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Στις χώρες αυτές οι πολίτες συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών που θεωρούν ότι είναι από τους πλέον δυστυχείς στον κόσμο. Στις εν λόγω χώρες παρατηρείται μια συνεχής πτώση της διάρκειας της ζωής των πολιτών τους.
Έρευνες σε μοναχές που διήρκεσαν για 70 χρόνια, έδειξαν ότι οι αυτές που έκφραζαν από τη νεότητα τους θετικές αισθηματικές καταστάσεις είχαν μέσο όρο διάρκεια ζωής κατά 10 χρόνια μεγαλύτερο από ότι αυτές που είχαν τις λιγότερο θετικές αισθηματικές καταστάσεις.
Είναι βέβαιο ότι η επιστημονική έρευνα παρήγαγε πολλά πειστικά στοιχεία που στηρίζουν τη θεωρία ότι η ευτυχία προσθέτει χρόνια στη διάρκεια ζωής μας όπως παράλληλα κάνει τα χρόνια της ζωής πιο καλά.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο οικονομικός πλούτος μπορεί να προσφέρει ευτυχία αλλά μετά από ενα επίπεδο σχετικά χαμηλό, αυτή είναι λίγη και συνήθως πρόσκαιρη.
Εάν τα χρήματα δεν μας προσφέρουν ευτυχία, τι είναι αυτό που μπορεί να το κάνει;
Έρευνα που έγινε σε 44 χώρες (Pew Research Center), έδειξε ότι:
|
Οι οικονομολόγοι ορίζουν ως "κοινωνικό κεφάλαιο" τους δεσμούς που ενώνουν τις οικογένειες, τους γείτονες, τους εργαζόμενους στον ίδιο χώρο, τις κοινότητες και τις θρησκευτικές ομάδες.
Η δύναμη του κοινωνικού κεφαλαίου συσχετίζεται έντονα με το υποκειμενικό αίσθημα ικανοποίησης και ευτυχίας των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα το βάθος και το εύρος των κοινωνικών σχέσεων ενός ατόμου, είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες που προκαθορίζουν και προλέγουν το βαθμό ευτυχίας του.
Η εργασία είναι κεντρικός παράγοντας στην ικανοποίηση που έχει ένας άνθρωπος από τη ζωή του. Παίζει σημαντικό ρόλο στην ευτυχία του.
Η αυτονομία που έχει κάποιος στην εργασία του, ο τρόπος και ο ρυθμός με τον οποίο πρέπει να εκτελεί τα καθήκοντα του, η εμπιστοσύνη μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου, η ορθότητα και δικαιότητα των διαδικασιών, η συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, είναι καθοριστικοί παράγοντες στην ικανοποίηση από την επαγγελματική απασχόληση.
Σε εθνικό επίπεδο, όταν οι κυβερνήσεις δίνουν σημασία στις ατομικές προτιμήσεις, τότε οι πολίτες γίνονται πιο ευτυχισμένοι. Οι επιλογές που δίνονται στους πολίτες και ταυτόχρονα το αίσθημα που έχουν ότι μπορούν να επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας τους, αυξάνουν το αίσθημα ικανοποίησης και ευτυχίας που έχουν.
Τελειώνοντας την ενδιαφέρουσα αυτή ανάλυση της σχέσης χρημάτων και ευτυχίας, ας δούμε το τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε το επίπεδο ικανοποίησης μας από τη ζωή και ταυτόχρονα της ευτυχίας μας:
|
Ίσως θα ήταν καλό οι πολίτες μιας χώρας, να επιμένουν ότι οι στόχοι της κυβέρνησης τους, πρέπει να είναι η αύξηση της ευτυχίας των πολιτών τους.
Το επίπεδο ευτυχίας των πολιτών, θα πρέπει να συγκαταλέγεται στους δείκτες προόδου μιας χώρας όπως και οι οικονομικοί δείκτες. Είναι αναγκαίο να αξιολογείται και η πρόοδος του, να παρακολουθείται στενά.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι καλύτερη κοινωνία είναι αυτή στην οποία το επίπεδο ευτυχίας είναι το ψηλότερο.
Από το MedLook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου