Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Χωρίς φύλο

Χωρίς φύλο



Διάβασα αυτή την είδηση στα Νέα. Έμεινα άφωνη.

Αφήνουν το µωρό να διαλέξει... φύλο!
Αγόρι ή κορίτσι; Είναι, συνήθως, το πρώτο πράγµα που συγγενείς και φίλοι ρωτούν και µε τη σειρά τους αποκαλύπτουν οι περήφανοι γονείς. Ενα ζευγάρι από τον Καναδά όµωςθέλησε να πρωτοτυπήσει στο τρίτο του παιδί και να κρατήσει το φύλο µυστικό, έως ότου εκείνο αποφασίσει ως τι προτιµάει να ζήσει.

Η 38χρονηΚάθιΟυίτερικ καιο 39χρονος δάσκαλος Ντέιβιντ Στόκερ, που ζουν στο Τορόντο, διακρίνονται για τις ριζοσπαστικές τους απόψεις γενικώς. Οταν λοιπόν πριν από τέσσερις µήνες έφεραν στη ζωή το τρίτο τους παιδί, έστειλαν στο στενό τους περιβάλλον το εξής e-mail: «Αποφασίσαµε να µη µοιραστούµε ακόµη το φύλο του/της Στορµ – φόρος τιµής στην ελευθερία και το δικαίωµα της επιλογής και αντίθεση στους περιορισµούς». 

Η κίνησή τους, υποστηρίζουν οι ίδιοι, είναι µια γροθιά στα φυλετικά στερεότυπα που επιβάλλει η κοινωνία και τα οποία θεωρούν ότι αρχίζουν από τη στιγµή που τα µωρά ντύνονται στα µπλε ήτα ροζ. «Εάν πραγµατικά θέλεις να γνωρίσεις κάποιον, δεν ρωτάς τι έχει ανάµεσα στα πόδια του», παρατηρεί στην καναδική εφηµερίδα «Τορόντο Σταρ» ο Ντέιβιντ.

Αρκετοί φίλοι όµως τούς επιρρίπτουν ότι επιχειρούν να επιβάλουν τις δικές τους αξίες σ’ ένα νεογέννητο. ∆εν θα έπρεπε όµως να πέφτουν από τα σύννεφα, δεδοµένου ότι το ζευγάρι ουδέποτε έκρυψε τις πλέον προοδευτικές του ιδέες. Μία από αυτές και η κατ’ οίκον εκπαίδευση, προκειµένου το παιδί να έχει την ελευθερία να επιλέξει τι θα µάθει. Επιπλέον, ολόκληρη η οικογένεια κοιµάται σε δύο στρώµατα και τα δύο µεγαλύτερα παιδιά αποφασίζουν µόνα τους πότε θα κόψουν τα µαλλιά τους και βέβαια τι θα φορέσουν καθηµερινά.

Ο Τζαζ, για παράδειγµα, θέλει να έχει µακριά µαλλιά, το αγαπηµένο του χρώµα είναι το ροζ και αγαπηµένο του ρούχο είναι ένα ροζ φόρεµα. Ο Κίο πάλι προτιµά ως χρώµα το µοβ. ∆εν είναι λοιπόν και τόσο παράλογο που όσοι τα γνωρίζουν για πρώτη φορά υποθέτουν ότι είναι κορίτσια.


Πρώτα σταυροκοπήθηκα, μετά σκέφτηκα κοίτα τι άτομα πάνε και γίνονται γονείς και μετά λυπήθηκα τα καημένα τα παιδιά. Είναι τόσα πολλά που θα ήθελα να σχολιάσω που θα έγραφα βιβλίο. Έλεος. Το καταλαβαίνω να θέλουν να βρει από μόνο του το σεξουαλικό του προορισμό το παιδί τους, αλλά το φύλο του; Τι ζόρι είναι αυτό. Όπως και να το κάνουμε το τι είναι ανάμεσα στα πόδια μας είναι σημαντικό. Και όπως και να το κάνουμε οι γυναίκες δεν μπορούμε να κατουρήσουμε όρθιες.

Και καλά. Άντε αποκαλούν το όνομά του Στορμ. Όταν θα πρέπει να του απευθυνθούν με αντωνυμίες τι θα λένε, αυτό, τούτο; Πολλή χρήση του ουδέτερου.

Αν πάλι δεν αποφασίσει γρήγορα το Στορμ τι στο καλό θέλει να είναι; Όταν θα πάει σχολείο σε ποιες τουαλέτες θα πηγαίνει;

Αν του αρέσει το ουδέτερο και αποφασίσει μια ζωή να είναι το αντί ο ή η;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου