Η βίαιη, επιθετική συμπεριφορά των παιδιών

Η βίαιη, επιθετική συμπεριφορά των παιδιών

Το σύνολο των ερευνών έχει δείξει ότι η βίαιη ή η επιθετική συμπεριφορά συχνά μαθαίνονται στην παιδική ηλικία. Γονείς, δάσκαλοι, μέλη της οικογένειας μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους χωρίς να χρησιμοποιούν βία. Παρακάτω θα βρείτε μερικούς χρήσιμους τρόπους συνεργασίας με το παιδί, ώστε να αποφευχθούν κρούσματα βίας.

 

* Δείξτε αγάπη και φροντίδα στο παιδί με σταθερότητα και διάρκεια

Ένα παιδί για να νιώσει ασφαλές και να αποκτήσει εμπιστοσύνη χρειάζεται να έχει μια δυνατή και γεμάτη αγάπη σχέση με το γονιό ή τον ενήλικο με τον οποίο ζεί. Η υπερβολική ανεξαρτησία και η διαπαιδαγώγηση χωρίς όρια τα οδηγεί μερικές φορές να συμπεριφέρονται με τρόπο που απογοητεύει, εξοργίζει ή μπερδεύει εκείνον που τα έχει υπό την εποπτεία του. Προσπαθήστε να αποφεύγετε εντάσεις και βίαιες συμπεριφορές μπροστά του.

* Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας είναι υπό την εποπτεία κάποιου

Τα παιδιά εξαρτώνται από τους γονείς και τα κοντινά μέλη της ευρύτερης οικογένειας, από τα οποία επιζητούν τη συμπαράσταση, την εμψύχωση και τη στήριξη καθώς μαθαίνουν τα βήματα προς την ανεξαρτησία.

Επιμείνετε στο να ξέρετε πού βρίσκεται το παιδί σας ανά πάσα ώρα και στιγμή ή ζητήστε από κάποιον της εμπιστοσύνης σας να το προσέχει για εσάς.

* Παρακινήστε το παιδί σας να λαμβάνει μέρος σε εξωσχολικές δραστηριότητες όπως αθλήματα.

Συνοδεύστε το παιδί σας στις δραστηριότητές του και παρατηρήστε πώς συμπεριφέρεται στα άλλα παιδιά. Μάθετέ του πώς να αντιδρά στις βίαιες συμπεριφορές των άλλων παιδιών, εξηγώντας του πως μπορούμε να λύνουμε τα προβλήματα χωρίς τη χρήση βίας, χρησιμοποιώντας το μυαλό μας. Εξηγήστε τι συνέπειες μπορεί να έχει μια βίαιη συμπεριφορά του στο άλλο παιδί αλλά και σε αυτό το ίδιο.

* Δώστε το καλό παράδειγμα στα παιδιά σας

Η συμπεριφορά και οι αξίες των γονέων και των άλλων ατόμων στην οικογένεια μπορούν να επηρεάσουν τα παιδιά. Σε περίπτωση που το παιδί σας είναι επιθετικό προς άλλα παιδιά, να είστε σαφείς για τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς του.

* Μη χειροδικείτε

Αποφύγετε να χαστουκίζετε ή γενικότερα να χτυπάτε το παιδί σας με σκοπό να το πειθαρχήσετε. Η σωματική βία μπορεί να σταματήσει πρόσκαιρα κάποια ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού σας ενώ η συνεχής βία (φωνές, ξύλο) μαθαίνει το παιδί να είναι απαθές, ανθεκτικό και τελικά δεν αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπορείτε να του δώσετε να καταλάβει το λάθος του ή την αταξία χρησιμοποιώντας τις συνέπειες. Αφαιρώντας του για μικρό χρονικό διάστημα π.χ κάποιες ελευθερίες ή αγαπημένα του αντικείμενα. Προσπαθήστε να τηρείτε με συνέπεια τους κανόνες που βάζετε. Τα παιδιά χρειάζεται να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι θα συμβεί όταν δεν τους τηρούν.

* Μην αντιδικείτε μπροστά τους

Η σωματική αλλά και ψυχολογική βία τρομάζει, στιγματίζει και δίνει στα παιδιά ένα κακό παράδειγμα για να χρησιμοποιούν στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους. Για να μεγαλώσουμε ισορροπημένα παιδιά χρειάζεται να έχουμε ένα σταθερά ήρεμο και στοργικό περιβάλλον.

* Κρατάτε τα παιδιά μακριά από βίαιες σκηνές

Η βία στην τηλεόραση, στις ταινίες και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια επηρεάζει τα παιδιά και τα οδηγεί στη χρήση βίας για την επίλυση των διαφορών τους. Γι’αυτό:

* Περιορίστε την τηλεθέαση σε 1-2 ώρες

Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε ποια προγράμματα παρακολουθούν τα παιδιά σας ή τι είδους παιχνίδια παίζουν στον υπολογιστή.

Μιλήστε στο παιδί σας για τις εικόνες βίας που βλέπει και προσπαθήστε να του εξηγήσετε τις πραγματικές συνέπειες τέτοιων συμπεριφορών

* Μάθετε στα παιδιά σας πώς να μην πέφτουν θύματα βίας

Μάθετε στο παιδί να μην πηγαίνει ή/και να μην γυρίζει από σκοτεινούς και άδειους δρόμους αλλά αντίθετα από κεντρικούς και καλά φωτισμένους δρόμους, πάντα με τη συνοδεία φίλου/ης. Πείτε του πόσο σημαντικό είναι να αναφέρει πιθανές ύποπτες κινήσεις που θα δει, στην αστυνομία, στο δάσκαλο ή σε έναν έμπιστο ενήλικο. Μάθετέ του πώς να καλεί την άμεσο δράση.

Τονίστε τους κινδύνους του να μιλά σε άγνωστα άτομα. Πείτε του ότι ποτέ δεν ανοίγουμε την πόρτα σε αγνώστους ούτε ακολουθούμε κάποιον που δεν γνωρίζουμε και δεν εμπιστευόμαστε, ό,τι και να μας τάξει.

Χαρά Νομικού, κλινικός ψυχολόγος –παιδοψυχολόγος.