Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Πατέρα, Μητέρα, ακούστε με.

 Πατέρα, Μητέρα, ακούστε με.
(Γράμμα εφήβου προς τους γονείς του)

Τετάρτη  28 Μαΐου 2008.


Δεν είμαι αλήτης, ούτε χαραμοφάης. Είμαι μόνος. Διψάω για την εκτίμησή σας. Απέτυχα και πάλι στις εξετάσεις. Μη με εγκαταλείψετε τώρα.

Πατέρα μου, άκουσέ με.
Την πρώτη φορά μου είπες να φύγω από το σπίτι επειδή σε απογοήτευσα. Δεν είχα που να πάω. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου και έμεινα μόνος.

Πατέρα, γνωρίζω ότι έχεις πετύχει πολλά και με κόπο, μόνος σου. Ότι εγώ τα έχω όλα. Μου το έχεις πει τόσες φορές. Το άκουγα σαν απειλή, σαν υποτίμηση. Τα έχω όλα, πατέρα. Δεν μπορώ να αποδώσω στις εξετάσεις. Έχω άγχος.

Πατέρα, μητέρα, όταν καυγαδίζετε για μένα, έχω ενοχές. Βροντάς την πόρτα και φεύγεις και μένω άγρυπνος από φόβο μήπως δεν ξαναγυρίσεις.
Δεν είμαι ο γιος που προσδοκούσες φαίνεται, αλλά είμαι το παιδί σου.
Ξέρω ότι είστε πολυάσχολοι, αλλά είμαι η πρώτη σας προτεραιότητα.

Πατέρα, μητέρα, ντρέπομαι.
Τι θα πείτε τώρα στη θεία, στους συγγενείς όλους και στους περίεργους φίλους που θα ρωτούν πώς τα πήγα;
Δυο πράγματα μπορείτε να πείτε.
Ή ότι δεν έχετε παιδί ή ότι το παιδί σας είναι γερό και θα προσπαθήσει κάτι άλλο να κάνει. Θα προσπαθήσει πολύ.
ΔΙΑΛΕΞΤΕ

Πατέρα, δεν μπορώ μόνος μου, αλλά και δεν μπορώ να γυρίσω. Φοβάμαι το βλέμμα σου.
Ξέρεις πού θα με βρεις. Ο εγωισμός και ο φόβος μου δε με αφήνουν να επιστρέψω.
Έλα σύντομα, πατέρα, φοβάμαι, σε έχω ανάγκη.

Πατέρα, μητέρα, θα τρομάζατε αν μπορούσατε να διαβάσετε τις σκέψεις της μοναξιάς μου.

Σας αγαπάω, πάντοτε σας αγαπούσα.

Είναι δύσκολοι οι καιροί, πατέρα, για τα παιδιά.

2 σχόλια:

  1. ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΒΡΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ-ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΟΤΙ ΑΦ' ΕΝΟΣ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΦ' ΕΤΑΙΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ~ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (ΑΔΙΚΟ) ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πασυα, το ανωτέρω κείμενο είναι σενάριο το οποίο στην δουλεία μου το βλέπουμε κάθε μέρα. Αν το δεις από την μια οπτική γωνία ίσως να είναι έτσι. εγώ που το βλέπω από άλλη οπτική γωνία θέλω να αναφέρω ότι: το παιδί απευθύνεται στο πατέρα του διότι τον έχει σε μεγαλύτερη υπόληψη από ότι την μητέρα του, το παιδί δεν θέλει να απογοητεύσει τον πατέρα του και όχι την μητέρα του, το παιδί φοβάται μην τυχών και δεν ξαναγυρίσει ο πατέρας στου και όχι η μητέρα του, το παιδί πάνω στο φόβο του και την σύγχυσή του τον πατέρα του έχει ανάγκη και όχι την μητέρα του. Το παιδί νιώθει ότι η έλλειψη του πατέρα είναι μεγαλύτερη από αυτή της μητέρας και ο λόγος είναι διότι το παιδί νιώθει μεγαλύτερη ΑΣΦΑΛΕΙΑ με τον πατέρα του.
    Δ.Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή