ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σχόλιο του Ηλία Τσαμουργκέλη

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

«Παγκόσμια Ημέρας του Παιδιού είναι η 11η Δεκεμβρίου και τα στοιχεία για τους παιδικούς θανάτους και την εκμετάλλευση, σε παγκόσμιο επίπεδο προκαλούν σοκ.

Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης. Εκατομμύρια παιδιά επίσης πέφτουν θύματα πόλεμων, πείνας, εμπορίας ανθρώπων, και σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef ακόμα και σήμερα, σε όλο τον κόσμο περισσότερα από 22.500 παιδιά την ημέρα χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, όπως έλλειψη εμβολίων, χρήση ακάθαρτου νερού, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή ενώ 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, εργάζονται συχνά σε σκληρές και απαράδεκτες συνθήκες.  Από 980.000 έως 1.250.000 παιδιά (αγόρια και κορίτσια) πέφτουν θύματα trafficking.

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κώδικας για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989 και τέθηκε σε ισχύ το 1990.

Θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους και αποτελείται από 54 άρθρα που καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών και χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.

Μέχρι σήμερα έχει επικυρωθεί σχεδόν από όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ στην Ελλάδα επικυρώθηκε το 1992 (ΦΕΚ 192/2.12.92)».

Αυτά αναφέρει στο δημοσίευμα της η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, όπως λίγο πολύ κάνουν και οι υπόλοιπες εφημερίδες και οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Ο MEGA φιλοξένησε έναν ψυχολόγο Διευθυντή Κέντρου Ψυχιατρικής Υποστήριξης με την πιο μαύρη ιστορία μεθοδεύσεων και εγκληματικών γνωματεύσεων, ο οποίος ήταν μελιστάλακτος και επιστημονικά συγκροτημένος, όπως κι εκείνος ο πέρα πάσης υποψίας παιδεραστής στο Ρέθυμνο.

Επετειακή ημέρα σήμερα. Ευκαιρία λοιπόν να χυθούν δάκρυα υποκριτικής ευαισθησίας ακόμα και από τον δημοσιογράφο του Έθνους που ενημερώνει τους αναγνώστες ότι η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού επικυρώθηκε από την Βουλή των Ελλήνων το 1992, αλλά ούτε λέξη ότι το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας δεν έχει κάνει καμιά, απολύτως καμιά, προσαρμογή σύμφωνα με τις αρχές που υπάρχουν σε αυτήν.

Όργιο υποκρισίας από τους επαγγελματίες και κατά συρροή δολοφόνους της ψυχικής και σωματικής υγείας των παιδιών, με δακρύβρεχτες αναφορές σε νούμερα και στατιστικές δυστυχίας για να συγκαλύψουν την δική τους ευθύνη για όσα διαδραματίζονται. Όπως οι Δικαστές και οι Δικηγόροι που θα φορέσουν πλερέζες, όταν την ίδια στιγμή υπονομεύουν κάθε προσπάθεια θεσμοθέτησης Οικογενειακών Δικαστηρίων, ώστε ο χειρισμός των ανάλογων υποθέσεων να πηγαίνουν σε θεσμικούς παράγοντες που να έχουν εξειδίκευση.

Ναι πράγματι, την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού γιορτάζει ο παχύδερμος Δικαστής που βγάζει απόφαση για την επιμέλεια των παιδιών και στην ίδια απόφαση δεν καθορίζει την επικοινωνία των παιδιών με τον άλλο γονέα. Αναγκάζει τον επισκέπτη γονέα να καταφύγει εκ νέου στην ελληνική Δικαιοσύνη για να βγάλει την σχετική απόφαση. Δηλαδή την πιο κρίσιμη περίοδο της διάλυσης ενός γάμου, όπου τα παιδιά ελάχιστα έχουν αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει με τους γονείς του, ο παχύδερμος  διακόπτει  με τον πιο βίαιο τρόπο την επικοινωνία παιδιών με τον ένα τους γονέα.

Γιορτάζει ο αγύρτης Δικαστής ο οποίος βγάζει απαλλακτικό βούλευμα για εκείνον που κακοποίησε παιδιά, που κατά την ακροαματική διαδικασία για την επιμέλεια παιδιών πυροδοτεί την ένταση και την σύγκρουση μεταξύ των γονέων. 

Γιορτάζουν οι Διευθυντές των Κέντρων Ψυχικής Υγείας που δίνουν γνωμάτευση για την επάρκεια δυσλεκτικού παιδιού το οποίο όμως έχει εξετάσει μόνο μια φορά ψυχολόγος για κωφάλαλα, γνωματεύουν με μια μόνο εξέταση πως παιδιά που κακοποιούνται συστηματικά και τα οποία τα ίδια το δηλώνουν, δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

Γιορτάζουν και βγάζουν λόγους οι ίδιοι και οι ίδιοι, υποκριτές, διεφθαρμένοι, υποτακτικοί  και πάνω από όλα αδίστακτοι φασίστες, Παγκαλοτραφείς σε αυθάδεια και έπαρση, που έχουν κυριεύσει και τις τρείς εξουσίες. Είναι συστατικά στοιχεία ενός συστήματος εξουσίας που τους γέννησε και το υπηρετούν με ενθουσιασμό  διατηρώντας με αυτό σχέση όχι βιοποριστικού θηλασμού, αλλά χλιδάτης ζωής. Είναι τέλος ένα αντεθνικό και αντιλαϊκό  σύστημα που μας έφερε μέχρις εδώ.

Ηλίας Τσαμουργκέλης