Αν η Μητέρα είναι το ένα θεμέλιο της οικογένειας, ο πατέρας είναι το άλλο. Γι’ αυτό αυτοδικαίως γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου εδώ και ένα αιώνα.
Πιο συγκεκριμένα, πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 στην Αμερική και εμπνεύστρια του εορτασμού ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας, καθώς η σύζυγός του πέθανε στη γέννηση του 6ου παιδιού.
Όσο κι αν ακούγεται σαν μία ακόμα «εμπορική γιορτή», δεν παύει να είναι μια ευκαιρία για να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας στον πατέρα μας ως γεννήτορα, τροφό, παιδαγωγό, παραμυθά, οδηγό, συνοδοιπόρο, πρότυπο, «ήρωα», προστάτη, συμπαραστάτη, φίλο, συνεργάτη, συμπαίκτη των παιδικών μας χρόνων και όχι μόνο…
Οι όποιες εξαιρέσεις δεν στοιχειοθετούν κανένα δικαίωμα για καθαίρεση του πατέρα από το βάθρο που τον τοποθέτησε η ιστορία, η λογοτεχνία, η φιλοσοφία ή η κοινωνική εμπειρία.
Κι αν δεν είναι ζωντανός για να του εκφράσουμε άμεσα την ευγνωμοσύνη μας και να του προσφέρουμε ένα άσπρο τριαντάφυλλο, ας ψιθυρίσουμε ένα «ευχαριστώ» με το βλέμμα προς τον ουρανό και ας του προσφέρουμε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο κατά το έθιμο…
Κι αν η αυτοκριτική μας μας φέρνει τύψεις για τη συμπεριφορά μας απέναντί του όταν ήταν εν ζωή, ας προσθέσουμε στο «ευχαριστώ» κι ένα «συγνώμη». Ο πατέρας ακόμη και «τώρα»… συγχωρεί!
Και μην ξεχνούμε ότι αυτή την ημέρα τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.
Ας δούμε όμως τώρα τα «δώρα» που έφεραν στη μεγάλη γιορτή κάποιοι μεγάλοι επισκέπτες:
- Η σωφροσύνη του πατέρα είναι σπουδαιότατη προτροπή για τα παιδιά (Δημόκριτος).
- Η ευεργεσία του πατέρα προς τον γιο είναι η ίδια με την ευεργεσία του Θεού προς το άνθρωπο. (Αριστοτέλης).
- Είναι μεγάλο κακό για τον υιό καλού πατέρα να μην παραδειγματίζεται από αυτόν (Ησίοδος).
- Είναι βαρύ παράπτωμα να αψηφούμε τον Λόγο του πατέρα. (Αισχύλος).
- Ο καλός πατέρας δεν έχει οργή για τον γιό του. (Μένανδρος)
- Γλυκό πράγμα είναι για τα παιδιά ο πατέρας όταν τα αγαπά.(Φιλήμων)
- Δεν μπορώ να σκεφτώ καμιά άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία τόσο δυνατή όσο η πατρική προστασία. (Φρόυντ)
- Ανέβηκα στους ώμους των πατέρων μου, να δω μακρύτερα το μέλλον(Καζαντζάκης).
- Τι καλό έκανες για τον πατέρα σου, ώστε να περιμένεις τόσα απ’ το γιο σου; (Σααντί)
- Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με τον πατέρα του. (Γκαμβριέλ Γκαρσία Μαρκές)
- Υπάρχουν πατεράδες που δεν αγαπούν τα παιδιά τους. Αλλά δεν υπάρχει παππούς που να μην λατρεύει τα εγγόνια του. (Βίκτωρ Ουγκώ)
Κι αν μας φαίνονται αυτά πολύ «βαριά», ας δούμε και κάποια ελαφρότερα:
- Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους. (Αριστοτέλης)
- Οι άνθρωποι ξεχνούν ευκολότερα το θάνατο του πατέρα τους παρά την απώλεια της περιουσίας τους. (Μακιαβέλι)
- O πατέρας μου μ’ έχει δείρει μόνο μια φορά. Άρχισε το Σεπτέμβριο του 1945 και τέλειωσε το Mάρτιο του 1956. (Γούντυ Άλλεν)
- Ο Θεμιστοκλής νικητής της ναυμαχίας της Σαλαμίνας είπε κάποτε στον γιο του :Εσύ είσαι ο πιο ισχυρός ανάμεσα στους Έλληνες, γιατί οι Αθηναίοι κυβερνάνε, σχεδόν όλους τους Έλληνες, τους Αθηναίους τους κυβερνώ εγώ, εμένα με κυβερνά η μάνα σου και εσύ κυβερνάς την μάνα σου.
Και τώρα που έφυγαν οι «επισκέπτες», ας καταθέσουμε τα δικά μας προσωπικά δώρα. Εγώ βάζω την αρχή και συνεχίσετε εσείς…
Στον πατέρα μου
(Επιτύμβιο)
Αφού αμάραντα λουλούδια δεν υπάρχουν
Σου πρέπει ο αθάνατος του ποιητή ο στίχος:
«Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος».
Θα σου το βεβαιώσει άλλωστε κι ο ίδιος
ΤΩΡΑ που θα τον συναντήσεις εκεί πάνω.
Εκεί που ο λογισμός μας θ’ ανεβάζει
Όσο θα ζούμε λόγια ευγνωμοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου