Γονιός: ο πιο σημαντικός ρόλος της ζωής μας

Γονιός: ο πιο σημαντικός ρόλος της ζωής μας

Γονιός: ο πιο σημαντικός ρόλος της ζωής μας

Από τη στιγμή που θα γεννηθεί το μωρό ή συχνά από την ώρα που μαθαίνουμε ότι ο ...πελαργός είναι στο δρόμο, ξεκινά ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή μας. Αρχίζουμε να αισθανόμαστε, να γινόμαστε γονείς με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τι σημαίνει όμως να είναι κανείς γονιός;

Γονείς με αγάπη και υπευθυνότητα

Από τη στιγμή που μια γυναίκα αντιλαμβάνεται ότι είναι έγκυος αρχίζει σιγά σιγά να αλλάζει. Εκτός από τις εξωτερικές αλλαγές, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλάζει και ο εσωτερικός της κόσμος. Η προοπτική της απόκτησης ενός παιδιού την κάνει πιο γλυκιά, πιο τρυφερή και πιο ήρεμη. 

Ταυτόχρονα νιώθει αγωνία και άγχος για το αγέννητο μωρό της όπως και για τον κόσμο που θα το περιβάλλει, για τα υλικά και πνευματικά αγαθά που θα πρέπει να του προσφέρει για να μεγαλώσει σωστά, ακόμη και για τα δικά της συναισθήματα.

Ο πατέρας του παιδιού, είτε αυτός είναι ο βιολογικός πατέρας είτε ο άντρας που στέκεται στο πλάι της μητέρας και αναλαμβάνει το σημαντικό ρόλο της πατρότητας, κι αυτός φορτίζεται συναισθηματικά. Η ενεργή συμμετοχή του δίπλα στη μελλοντική μητέρα και το μωρό είναι θεμελιώδης και σημαντική προϋπόθεση για την αρμονία στη ζωή της οικογένειας.

Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι μια ιδανική ευκαιρία για να συζητήσει το ζευγάρι, να μιλήσουν οι δυο σύντροφοι για τα συναισθήματά τους, να απομυθοποιήσουν τα άγχη και τους φόβους, να νιώσουν το δέσιμο της κοινής «ευθύνης» που έχον απέναντι στο παιδί τους.

Από τη στιγμή που γεννιέται το μωρό, αυθόρμητα οι γονείς προσφέρουν όλη την αγάπη, τη στοργή, την τρυφερότητα και την προσοχή τους στο μικροσκοπικό αυτό πλάσμα. Μαζί έρχεται το συναίσθημα της ευθύνης για αυτό το μωρό, η ανάγκη να γίνουν ικανοί και άξιοι παιδαγωγοί, να αναθρέψουν έναν άνθρωπο με ιδανικά και αξίες.

Υπάρχουν ρόλοι στην οικογένεια;

Πάντα τα πρότυπα της κοινωνίας μας θα διαφαίνονται μέσα σε μια μικρή ομάδα όπως είναι η οικογένεια, μόνο που σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να εναλλάσσονται ανάλογα με τις συνθήκες ανάμεσα στα μέλη της.

Είναι δύσκολο στις μέρες μας να περιορίσουμε τη μητέρα στα καθήκοντα της φροντίδας της οικογένειας και τον πατέρα στα πρακτικά της καθημερινότητας ή σε μια ώρα φυσικού παιχνιδιού με το παιδί. Και το ένα και το άλλο βέβαια θα γίνουν, όπως όμως τα αισθανόμαστε και χωρίς να είμαστε δέσμιοι του φύλου μας και της παραδοσιακής του εικόνας.

Εξάλλου τώρα πια όλο και συχνότερα βλέπουμε άντρες με τα παιδιά τους στον παιδίατρο αλλά και στη συγκέντρωση του παιδικού σταθμού, άντρες που ρωτούν για την καλύτερη κρέμα και το πόσο συχνά πρέπει να τρωει το μωρό αυγό, άντρες που δεν ντρέπονται να δείξουν την ενεργό συμμετοχή τους σε κάθε κομμάτι της ζωής του παιδιού τους.

Από την άλλη μεριά και οι γυναίκες με κέφι συνοδεύουν το παιδί στο γήπεδο, παίζουν μαζί του μπάλα στην εκδρομή και κάνουν διαγωνισμό «πιο γρήγορου σκαρφαλώματος» στο πεύκο.

Με δυο λόγια ο κάθε γονιός, ανεξάρτητα από το φύλο του, είναι πλέον «ελεύθερος» από τις κοινωνικές συμβάσεις να φερθεί και να συμμετέχει στη ζωή της οικογένειάς του έτσι ακριβώς όπως αισθάνεται κι όχι όπως «θα έπρεπε».

Είμαι καλός γονιός;

Από τη στιγμή που κάποιος γίνεται γονιός αυτή η ερώτηση θα τον απασχολήσει πολλές φορές και η αυτοκριτική μπορεί να είναι πολύ σκληρή. 

Βέβαια για να απαντήσουμε για αν κάποιος είναι καλός γονιός ή όχι υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία, αυτά όμως είναι περισσότερο πρακτικά και αφορούν κυρίως σε θέματα ασφάλειας, διατροφής και καθαριότητας του παιδιού. Εκτός όμως από αυτή τη βασική φροντίδα αισθανόμαστε πολλές φορές την ανάγκη να δώσουμε στο παιδί μας συναισθηματικά εφόδια και περισσότερη αγάπη ώστε να γίνει δυνατό και να μπορεί να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα με αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό.

Ίσως λοιπόν το μόνο που μπορούμε να δώσουμε ως απάντηση ο καθένας στον εαυτό του στην ερώτηση πως θα γίνουμε καλύτεροι γονείς είναι ότι, όσο περισσότερη αγάπη, τρυφερότητα, επιβράβευση και σεβασμό δείχνουμε στο παιδί μας, τόσο πιο ώριμα αντιμετωπίζουμε τις κακές στιγμές που δυστυχώς συναντάμε καθημερινά στο δύσκολο αυτό ρόλο μας ως γονείς.

Προσωπικός χρόνος χωρίς ενοχές

Όσο κι αν αγαπάει κανείς τα παιδιά τους και τους προσφέρει το καλύτερο κομμάτι του εαυτού του πάντα θα έχουμε ανάγκη προσωπικού χρόνου, είτε ως άτομα είτε ως ζευγάρι.

Δείπνο σ' ένα όμορφο εστιατόριο, ένας κινηματογράφος πού και πού, ακόμη και μερικές μέρες διακοπών χωρίς το παιδί θα ξεκουράσουν και θα «γεμίσουν τις μπαταρίες» των γονιών. Ακόμη και ένας καφές με φίλες ή μια βραδιά ποδοσφαίρου με φίλους είναι απαραίτητα για να αισθάνεται ο καθένας καλύτερα και να βρίσκει τις μικρές του ισορροπίες.

Ας κάνουμε λοιπόν τις μικρές μας αποδράσεις από το ρόλο του γονιού χωρίς επιφύλαξη και ενοχές και πάντα να έχουμε στο νου μας ότι, όταν οι γονείς είναι καλά, τα παιδιά είναι καλύτερα.