Την επιστροφή δώρων και χρημάτων στην περίπτωση διάλυσης...
αρραβώνα αποφάσισε ο Άρειος Πάγος, καθώς παραβιάζονται οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολογήτου πλουτισμού.
Αφορμή αποτέλεσε η προσφυγή πρώην υποψήφιου γαμπρού στη δικαιοσύνη με την οποία ζητά να του επιστραφούν τα χρήματα, μαζί με του νόμιμους τόκους, που έδωσε στην πρώην μνηστή του για την αποπεράτωση της ημιτελούς οικίας της.
Το ζευγάρι αρραβωνιάστηκε το 2000 με ρητές αμοιβαίες υποσχέσεις γάμου, με τον υποψήφιο γαμπρό να δίνει στη σύντροφο του το ποσό των 32.400 ευρώ, αφού προηγουμένως πήρε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα για να ολοκληρώσει τις εργασίες του σπιτιού της στο οποίο και θα διέμεναν.
Όμως μετά από λίγο εκείνη διέλυσε τον αρραβώνα με συνέπεια ο άνδρας να απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων του.
Οι αρεοπαγίτες (απόφαση 844/2011), οι οποίοι έκριναν ότι η εφετειακή απόφαση που δικαίωσε τον πρώην μνηστήρα είναι ορθή και η αγωγή του νόμιμη, τονίζουν ότι η πρώην μνηστή μετά τη διάλυση του αρραβώνα έγινε "αδικαιολόγητα πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας του πρώην αρραβωνιαστικού της".
Υπογραμμίζουν, μάλιστα, ότι δεν ήταν αναγκαίο στην αγωγή να αναφέρεται πώς δαπανήθηκε το επίμαχο ποσό, αφού ο πλουτισμός της πρώην αρραβωνιαστικιάς "επήλθε με την αποφυγή μείωσης της περιουσίας της" κατά το ποσό της δωρεάς των 32.400 ευρώ, με σκοπό την αποπεράτωση της κατοικίας της. Και δεν ενδιαφέρει το δικαστήριο ποιος από τους δύο (μνηστή ή αρραβωνιαστικός) προέβη στις δαπάνες αγοράς των υλικών και ποιος πλήρωνε τους εργατοτεχνίτες για την αποπεράτωση της ημιτελούς κατοικίας.
Παράλληλα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της πρώην αρραβωνιαστικιάς, ότι:
1) Δεν συνήφθη σύμβαση μνηστείας, αλλά συμφωνία ελεύθερης συμβίωσης, καθώς είχε θέση ως προϋπόθεση προοπτικής γάμου τη μετάθεση του πρώην μνηστήρα της στην Πάτρα και την αποδοχή της δημιουργίας οικογένειας, 2) το ποσό που κατέβαλε για τη αποπεράτωση της κατοικίας της ήταν πολύ μικρότερο από αυτό τον 32.400 ευρώ που αναφέρει στη αγωγή του, 3) οι επίμαχες δαπάνες για τη αποπεράτωση του σπιτιού δεν έγιναν με την προοπτική του γάμου, αλλά για λόγους αβροφροσύνης, εντυπωσιασμού και επίδειξης του υποψήφιου γαμπρού και 4) τα δώρα και οι παροχές του τέως μνηστήρα δεν έγιναν με πρόθεση αναζήτησής τους.
Στη δικαστική απόφαση επισημαίνεται, ακόμη, ότι η υπαναχώρηση από τη σύμβαση μνηστείας με μονομερή ρητή ή σιωπηρή δήλωση τους ενός από τα δύο μέρη, η οποία μπορεί να γίνει και χωρίς να υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος, "δημιουργεί αμοιβαία υποχρέωση απόδοσης των ληφθέντων λόγω δωρεών ή ως συμβόλων μνηστείας", σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, καθώς "λογίζεται ότι δόθηκαν υπό την προϋπόθεση του μέλλοντος γάμου".
αρραβώνα αποφάσισε ο Άρειος Πάγος, καθώς παραβιάζονται οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολογήτου πλουτισμού.
Αφορμή αποτέλεσε η προσφυγή πρώην υποψήφιου γαμπρού στη δικαιοσύνη με την οποία ζητά να του επιστραφούν τα χρήματα, μαζί με του νόμιμους τόκους, που έδωσε στην πρώην μνηστή του για την αποπεράτωση της ημιτελούς οικίας της.
Το ζευγάρι αρραβωνιάστηκε το 2000 με ρητές αμοιβαίες υποσχέσεις γάμου, με τον υποψήφιο γαμπρό να δίνει στη σύντροφο του το ποσό των 32.400 ευρώ, αφού προηγουμένως πήρε δάνειο από την Εθνική Τράπεζα για να ολοκληρώσει τις εργασίες του σπιτιού της στο οποίο και θα διέμεναν.
Όμως μετά από λίγο εκείνη διέλυσε τον αρραβώνα με συνέπεια ο άνδρας να απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων του.
Οι αρεοπαγίτες (απόφαση 844/2011), οι οποίοι έκριναν ότι η εφετειακή απόφαση που δικαίωσε τον πρώην μνηστήρα είναι ορθή και η αγωγή του νόμιμη, τονίζουν ότι η πρώην μνηστή μετά τη διάλυση του αρραβώνα έγινε "αδικαιολόγητα πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας του πρώην αρραβωνιαστικού της".
Υπογραμμίζουν, μάλιστα, ότι δεν ήταν αναγκαίο στην αγωγή να αναφέρεται πώς δαπανήθηκε το επίμαχο ποσό, αφού ο πλουτισμός της πρώην αρραβωνιαστικιάς "επήλθε με την αποφυγή μείωσης της περιουσίας της" κατά το ποσό της δωρεάς των 32.400 ευρώ, με σκοπό την αποπεράτωση της κατοικίας της. Και δεν ενδιαφέρει το δικαστήριο ποιος από τους δύο (μνηστή ή αρραβωνιαστικός) προέβη στις δαπάνες αγοράς των υλικών και ποιος πλήρωνε τους εργατοτεχνίτες για την αποπεράτωση της ημιτελούς κατοικίας.
Παράλληλα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της πρώην αρραβωνιαστικιάς, ότι:
1) Δεν συνήφθη σύμβαση μνηστείας, αλλά συμφωνία ελεύθερης συμβίωσης, καθώς είχε θέση ως προϋπόθεση προοπτικής γάμου τη μετάθεση του πρώην μνηστήρα της στην Πάτρα και την αποδοχή της δημιουργίας οικογένειας, 2) το ποσό που κατέβαλε για τη αποπεράτωση της κατοικίας της ήταν πολύ μικρότερο από αυτό τον 32.400 ευρώ που αναφέρει στη αγωγή του, 3) οι επίμαχες δαπάνες για τη αποπεράτωση του σπιτιού δεν έγιναν με την προοπτική του γάμου, αλλά για λόγους αβροφροσύνης, εντυπωσιασμού και επίδειξης του υποψήφιου γαμπρού και 4) τα δώρα και οι παροχές του τέως μνηστήρα δεν έγιναν με πρόθεση αναζήτησής τους.
Στη δικαστική απόφαση επισημαίνεται, ακόμη, ότι η υπαναχώρηση από τη σύμβαση μνηστείας με μονομερή ρητή ή σιωπηρή δήλωση τους ενός από τα δύο μέρη, η οποία μπορεί να γίνει και χωρίς να υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος, "δημιουργεί αμοιβαία υποχρέωση απόδοσης των ληφθέντων λόγω δωρεών ή ως συμβόλων μνηστείας", σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, καθώς "λογίζεται ότι δόθηκαν υπό την προϋπόθεση του μέλλοντος γάμου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου